قید ها دسته ای از کلمات هستند که به توصیف فعل (1) می پردازند. همچنین می توانند توصیف کننده ی صفات (2) ، جمله ها (3) و دیگر قید ها (4) باشند.
(1) I’m always hungry.
He sings loudly.
(2) It is nearly complete.
He is very tall.
(3) Fortunately, I brought an umbrella.
(4) She speaks very quietly.
The race finished too quickly.
قید ها را می توان از نظر طرز قرار گرفتن در جمله به چند دسته تقسیم کرد:
1. در اول جمله ( Front-position ):
Yesterday morning something very strange happened.
2. قبل از افعل اصلی یا در وسط جمله( Mid-position ) بعد از فعل های کمکی یا tobe :
I really prefer to wait for the manager
I often get headaches.
He usually drinks coffee.
I have never wanted to get fired.
My brother completely forgot my birthday.
در اینجا توجه کنید که، بعضی از فعل ها برای کامل شدن معنی جمله نیاز مند مفعول می باشند و در این موارد، قید را بین فعل و مفعول استفاده نمی کنیم. یعنی اگر بگوییم He drinks usually coffee غلط است. پس در این صورت : adverb + verb + object
3. در آخر جمله ( End-position ):
I’ll call you later.
What are you going to do tomorrow?
